Palin heeft op het eind van 2009 toch nog een prijs in de wacht gesleept: 61 procent van de 4.864 kiezers koos Palins ‘Death Panels’ als grootste leugen van 2009. De verkiezing is een initiatief van Politifact.com, een website die in 2008 werd beloond met de prestigieuze Pulitzerprijs.
Haar verdienste? Palin, een fel tegenstanders van Obama’s zorgplan, schreef een paar maanden geleden op haar Facebook-pagina dat “het Amerika dat ik ken en liefheb, niet een [land] is waarin mijn ouders of mijn baby met Downsyndroom voor Obama’s ‘commissie des doods’ (death panels) terecht zullen moeten staan, opdat zijn bureaucraten op subjectieve wijze kunnen bepalen of hun ‘niveau van productiviteit in de samenleving’ de medische zorg waard is”.
Twee onafhankelijke polls lieten zien dat (slechts?) 30 en 41 procent van de burgers in de ‘death panels’ geloofde. Onder de ‘gelovigen’ waren ouderen niet oververtegenwoordigd. Wel geloofden relatief meer republikeinen (47%) dan democraten (20%) de boodschap. Of Palin met haar boodschap ook echt meningen heeft beïnvloed, is niet helder.
“Het raakte een gevoelige snaar”, meent Robert Blendon, die als onderzoeker aan Harvard University is verbonden. Hij onderzoekt de publieke opinie over de gezondheidszorg. Blendon: “Na het bericht reageerde de pers en experts massaal met de mededeling dat er van euthanasie geen sprake was. Maar uiteindelijk geloofden de meeste mensen niet dat er zoiets was voorgesteld.”
Later nam Palin in een interview in de National Review wat gas terug: “Toen ik de bewuste paragraaf van het plan las, was het voor mij zo evident dat er een panel van bureaucraten zou komen, dat beslist over het niveau van gezondheidszorg en dat bepaalt wie het wel of juist niet waard is om de door de overheid gecontroleerde zorg te ontvangen. Omdat gezondheidszorg moet worden gerantsoeneerd als het aan iedereen wordt beloofd, zal het daarom veel individuen schaden die niet in staat zijn om de overheidszorg te ontvangen.”
“De term die ik gebruikte om te beschrijven dat er een panel komt dat deze beslissingen neemt, moet niet letterlijk worden genomen”, zei Palin. Het is te vergelijken met de wijze waarop oud-president Reagan de “Sovjet-Unie als het ‘evil empire’ aanduidde. Hij kon daarmee zijn punt maken. Hij kreeg mensen zover dat ze gingen nadenken. Het is erg effectief. Hetzelfde geldt voor ‘death panels’. Ik zou ze meteen weer zo karakteriseren. In a heartbeat.”
Begin december scoorde Palin ook al hoog op The Top 10 Everything of 2009 van het blad Time. Zij kreeg de negende plaats toegewezen vanwege haar uitglijder over de nieuwe plaats van de tekst ‘In God We Trust’ in de nieuwe dollarmunt: niet meer in het centrum maar op de rand. Palin: “It's a disturbing trend. Who calls a shot like that? Who makes a decision like that?” Het was een retorische vraag, want het antwoord was duidelijk: Obama was de bron van dit kwaad.
Maar Obama had daar niets mee van doen. De beslissing hierover was al in 2005 op het Republikeinse congres genomen. Met de goedkeuring van George W. Bush.
