De kosten van de Italiaanse democratie

Democratie kost geld, maar in Italië kost dat buitensporig veel. De journalisten Sergio Rizzo en Gian Antonio Stella hebben die kosten in kaart gebracht en werkelijk elk vooroordeel over inhalige Italiaanse politici wordt er in bevestigd. De 325 leden van de Senaat kostten de Italiaanse staat dit jaar ruim 570 miljoen euro. De gemiddelde kosten per Italiaanse senator zijn inmiddels opgelopen tot meer dan 1,77 miljoen euro. In hun boek ‘La Caste’ geven de journalisten van de Corriere della Sera een keurige opsomming van de bestedingen. Enkele opvallende posten:
- 56.000 euro gaat op aan 'diensthemden';
- 8.200 euro aan 'dienstkousen- en panty's';
- 16.200 euro aan 'benodigdheden voor dienstkleding van motorrijders';
- Ruim 250.000 aan agenda’s van het Milanese modehuis Nazareno Gabrielli t.b.v. de Senaat
- 12.000 euro (en vaak meer) netto inkomen voor de nationale parlementsleden. Die maken bovendien gratis gebruik van trein en vliegtuig; ook de kapper was tot voor kort gratis; maandelijks krijgen ze ook nog eens duizenden euro's voor reis- en representatiekosten; vrijwel alle assistenten van de kamerleden werden in 2007 zwart uitbetaald - vaak niet meer dan 1.500 euro.
- Luis Durnwalder, president van de autonome provincie Bolzano (Zuid-Tirol). krijgt voor het besturen van een gebied met minder dan een half miljoen inwoners maar liefst 320.496 euro. En dat is 36.000 euro meer dan de president van de V.S.;
- De kostenpost ‘solidariteitsbijdragen’, het geld dat 57 senatoren kregen omdat ze in april niet werden herkozen, is goed voor 7,2 miljoen euro. Clemente Mastella, ex-senator en ex-minister van Justitie, die het kabinet-Prodi liet vallen, kreeg 307.328 euro. Ex-minister van Milieu Alfonso Pecoraro Scanio, de negenveertigjarige voorman van de Groenen wiens partij de kiesdrempel niet heeft gehaald, is met pensioen gegaan en ontvangt voor de rest van zijn leven maandelijks 8.836 euro. De zesenveertigjarige Rino Piscitello van Forza Italia krijgt 7.985 euro per maand als pensioen, ook al heeft hij een nieuwe goedbetaalde baan als bestuursvoorzitter van de luchtvaartmaatschappij van de Italiaanse post.
Common practice? Met andere woorden, geldt dat niet ook voor andere landen? Ook dat punt namen Rizzo en Stella mee in hun speurtocht.
- Gouverneurs van Italiaanse regio's als Toscane of Campanië, declareren twaalf keer zo veel aan representatiekosten als de Duitse Bondspresident. De communist Vendola, gouverneur van de regio Apulië (4,1 miljoen inwoners), ontvangt jaarlijks 226.631 euro. Dat is 65 duizend euro méér dan Arnold Schwarzenegger als gouverneur van Californië: (36,5 miljoen inwoners).
Italiaanse europarlementariërs ontvangen veruit de hoogste vergoeding.
- Het presidentiële paleis, het Quirinaal, kost vier keer zoveel als het Britse koningshuis. Duitsers betalen per persoon 23 cent voor het onderhouden van hun presidentieel systeem, de Spanjaarden 48 cent, de Fransen 1,70. De Italianen moeten 4 euro per persoon ophoesten.
Vorig jaar, 2007, verscheen het boek 'De kaste' de eerste keer en dat leidde tot een enorme verontwaardiging. De politiek beloofde beterschap, maar een jaar later, zo blijkt nu, zijn de kosten van de Italiaanse politiek juist met 100 miljoen zijn toegenomen tot ruim 2 miljard euro.

(bron: Corriere della Sera)

.